باتری ۹ ولت یا باتری کتابی ، اندازه معمولی باتری است که برای رادیو ترانزیستور های اولیه معرفی شده است. به شکل بلوری مستطیلی با لبه های گرد است و یک رابط چفتی قطبی شده در بالا دارد. این نوع معمولا در تلفن های سیار، ساعت ها و ردیاب دود استفاده می شود.
فرمت باتری ۹ ولت معمولا در شیمی اولیه کربن-روی و آلکالاین، در دی سولفید آهن لیتیوم اولیه و در شکل قابل شارژ نیکل-کادمیوم، هیدرید نیکل فلز و یون لیتیوم موجود است. باتری های اکسید جیوه ی این قالب، که روزی رایج بوده، بعلت مقدار جیوه اش سال هاست تولید نشده. نامگذاری این قالب شامل NEDA 1604 و IEC 6F22 (برای کربن روی) یا MN1604 6LR61 برای (آلکالاین) است. اندازه، بدون در نظر گرفتن شیمی، معمولا به عنوان PP3 تعیین می شود – در اصل فقط برای کربن-روی، یا در برخی کشورها برایE یا E-block تعریف می شود-.
بیشتر باتری های آلکالاین ۹ ولت از شش پیل ۱٫۵ ولت LR61 منحصربه فرد محصور در یک پوشش ساخته شده اند. این باتریها کمی کوچکتر از پیل های AAAA LR8D425 هستند و می توان در برخی از دستگاه ها به جای آنها استفاده کرد، حتی اگر آنها ۳٫۵ میلیمتر کوتاه باشند. انواع کربن-روی با شش پیل تخت در یک بسته ساخته شده اند و در یک پوشش مقاوم در برابر رطوبت محصورند تا از خشک شدنشان جلوگیری شود. انواع لیتیوم اولیه با سه پیل در سری ساخته می شوند.
در سال ۲۰۰۷، باتری های ۹ ولت ۴ درصد از فروش باتری های اولیه آلکالاین در ایالات متحده را به خود اختصاص دادند. در سوئیس در سال ۲۰۰۸، باتری های ۹ ولت ۲٪ از فروش اولیه باتری و ۲٪ از فروش ثانویه باتری را گرفت.
از لحاظ تاریخی، اندازه باتری PP3 کنونی، عضو سری باتری های (Power Pack ) PP بود که در اصل توسط Ever Ready در انگلیس و Eveready در ایالات متحده تولید شده بود. این شرکت ادعا می کند که باتری PP3 را در سال ۱۹۵۶ معرفی کرده است و سپس به عنوان استاندارد ANSI در سال ۱۹۵۹ افزوده شد که اکنون به عنوان ANSI-1604A شناخته می شود. سری باتری PP (Power Pack) شامل PP1، PP3، PP4، PP6، PP7، PP8، PP9، PP10، PP11 است. امروزه، فقط اندازه های PP3، PP6، PP7، PP9 می توانند خریداری شوند و PP3 بسیار رایج است.
قبل از اواسط دهه ۱۹۵۰، در روزهایی که رادیو خلاء ها (سوپاپ) که از باتری هایی که به طور خاص برای لوله های خلاء طراحی شده بودند، استفاده می کردند، باتری بایاس شبکه ۹ ولت وجود داشت.
رادیوهای ترانزیستوری اولیه و دیگر تجهیزات به باتری ولتاژ مینیاتوری مناسب نیاز داشتند. رادیوهای ترانزیستور اولیه نیاز به باتری ولت داشتند. گرچه ترانزیستورها به طور تئوری از ولتاژهای پایین تر عمل می کنند، در سال ۱۹۵۴، ترانزیستورهای تماس نقطه باید بسیار به حد مجاز VCB0 نزدیک شوند تا پاسخ فرکانس مورد نیاز را بدست آورند. با این حال، یک باتری مینیاتوری مناسب برای سمعک (لوله خلاء) به بازار عرضه شده است. نظرباینکه ترانزیستورها به سرعت بهبود یافتند، به ویژه هنگامی که ترانزیستورهای آلیاژی معرفی شدند، رادیوها توانستند از ولتاژ پایین کار کنند و تولید کنندگان باتری با توجه به تقاضا، باتری های مناسب را معرفی کردند.
PP3 (از لحاظ فیزیکی برابر با ۶LR61 یا A1604)، هنگامی که رادیوهای ترانزیستور قابل حمل متداول شدند، ظاهر شد که هنوز توسط بعضی تولیدکنندگان باتری “ترانزیستور” نامیده می شود.
کد های اندازه معمول شامل PP3 (برای اندازه و ولتاژ، هر تکنولوژی)، LR61 6 (کد IEC برای باتری های آلکالاین)،و در ژاپن ۰۰۶p است.
باتری سایز PP3 برابر ۴۸٫۵ میلی متر × ۲۶٫۵ میلی متر × ۱۷٫۵ میلی متر یا ۱٫۹۱ × ۱٫۰۴ × ۰٫۶۹ است. هر دو پایانه در یک طرف و مراکز آنها ۰٫۵ اینچ (۱۲٫۷ میلیمتر) است.
در داخل یک باتری ۹ ولت آلکالاین یا کربن روی شش سلول استوانه ای یا تخت وجود دارد که بصورت سری به هم متصل می شوند. بعضی برند ها با استفاده از زبانه های جوش داده شده در داخل برای اتصال به سلول ها، باقی نوار فویل ها را به انتهای سلول ها فشار می دهند.
باتری های نیکل کادمیوم (NiCd) و هیدرید نیکل (NiMH) قابل شارژ با رتبه اسمی ۹v بین شش و هشت سلول ۱٫۲ ولت دارند. ورژن های یون لیتیوم معمولا از دو سلول استفاده می کنند(اسما هر کدام V 4.2- 3.7).
باتری های جیوه ای قبلا در این اندازه ساخته شده اند. آنها ظرفیت بالاتری نسبت به انواع استاندارد کربن-روی، استاندارد ولتاژ اسمی ۸٫۴ ولت و ولتاژ بسیار پایدار داشتند. هنگامی که در ابزارهای عکاسی و اندازه گیری یا برنامه های کاربردی با عمرطولانی استفاده شد، دیگر تولید نشدند زیرا جیوه بسیار سمی است و در اکوسیستم انباشته می شود و خطری برای انسان و حیات وحش محسوب می شود.
باتری ۹ ولت لیتیوم یک باتری مصرفی قابل تعویض با تراکم انرژی بالا است. تولید کنندگان ادعا می کنند “تراکم انرژی بالا، تا ۵ برابر بیشتر از آلکالاین است “. کاربردهای رایج برای باتری های ۹ ولت لیتیوم عبارتند از آلارم دود و مونوکسید کربن (CO) و پارکینگ های الکترونیکی.