اتاق باتری، اتاقی است که باتری هایی که برای سیستم های پشتیبانی و یا برق اضطراری استفاده می شود، در آنجا نگهداری می شوند. اتاق های باتری در دفاتر مرکزی ارتباطات یافت می شوند و برای تامین نیروی مورد نیاز برای محاسبات در مراکز اطلاعات، آماده به کار هستند. باتری ها جریان مستقیم (DC) برق را تأمین می کنند، که ممکن است توسط بعضی از تجهیزات به طور مستقیم مورد استفاده قرار گیرند. یا ممکن است با تجهیزات منبع برق اضطراری (UPS) به جریان متناوب (AC) تبدیل شود. بسته به نوع طراحی سیستم الکتریکی ممکن است باتری ها قادر به تامین نیرو برای چند دقیقه، ساعت یا روز باشند.
از اتاق باتری برای جداسازی دود و مواد شیمیایی خورنده باتری های مرطوب استفاده می شود (اغلب اسید سرب) تا با مواد دیگر در محیط واکنش ندهند. یک اتاق جداگانه همچنین امکان کنترل بهتر دما و تهویه برای باتری ها را فراهم می کند. در سال ۱۸۹۰، دفتر مرکزی تلگراف مرکزی وسترن یونیون (Western Union) در شهر نیویورک از ۲۰۰۰۰ سلول مرطوب، که اکثر آنها از نوع اولیه مسی هستند، استفاده می شد.
دفاتر مرکزی سیستم تلفن شامل سیستم های باتری بزرگ برای تأمین برق تلفن های مشتریان، سوئیچ های تلفن و دستگاه های مرتبط می باشند. پیوند های مایکروویو در سرتاسر کره ی زمین، سایت های تلفن همراه، دستگاه های فیبر نوری و امکانات ارتباطی ماهواره ای نیز دارای سیستم های باتری آماده به کار هستند که ممکن است به اندازه کافی بزرگ باشند تا یک اتاق جداگانه در ساختمان را اشغال کنند. در هنگام بهره برداری به صورت عادی از تجهیزات برای ارتباطات از راه دور تنها زمانی که این تجهیزات دچار مشکل شوند، باتری ها نیرو را تأمین می کنند. این باتری ها می توانند برای مدت زمان مورد انتظار از یک وقفه اندازه گیری شوند، یا ممکن است فقط برای تامین برق در هنگام شروع یک ژنراتور آماده به کار یا دیگر منابع تغذیه اضطراری نیاز باشند.
باتری هایی که اغلب در اتاق های باتری مورد استفاده قرار می گیرند عبارتند از: باتری های اسید سرب مایع، باتری اسید سرب تنظیم شده یا باتری های نیکل کادمیوم. باتری ها به صورت گروهی نصب می شوند. چندین باتری در مدار سری به هم وصل می شوند و گروهی را به وجود می آورند که برق DC را در ۱۲ ، ۲۴ ، ۴۸ یا ۶۰ ولت (یا بالاتر) ایجاد می کند. معمولاً دو یا چند گروه باتری سری شده به یکدیگر متصل می شوند. این گروه از باتری ها در یک مدار موازی متصل می شوند. این ترتیب اجازه می دهد تا یک گروه جداگانه از باتری ها برای سرویس یا تعویض بدون مختل کردن کار دیگران و بدون اینکه نیروی برق اضطراری را به خطر بیاندازد، برداشته شود. به طور کلی هرچه ظرفیت الکتریکی اتاق باتری بزرگتر باشد، اندازه هر باتری جداگانه بیشتر و ولتاژ DC اتاق نیز بیشتر می شود.
اتاق های باتری در نیروگاه های برق و پست های برق نیز یافت می شوند که در این مکان ها نیروی قابل اطمینان برای کار با کلید برق، سیستم های آماده به کار بحرانی مورد نیاز است. غالباً باتری های مخصوص سوئیچ کردن های بزرگ متشکل از سیستم هایی با ولتاژی معادل ۱۲۵ ولت یا ۲۵۰ ولت اسمی است و از باتری های اضافی با منبع تغذیه مستقل بهره می برند. برای محافظت از ایستگاه ها و نیروگاه ها در برابر اتفاقات احتمالی در اثر آتش سوزی باتری ها، گاهی پیش می آید که اتاق باتری در مکانی جداگانه فراهم شود.
باتری های تجهیزات بسیار بزرگ ممکن است برای ذخیره انرژی به صورت شبکه ای استفاده شوند.
اتاق های باتری در زیر دریایی های برقی دیزلی یافت می شوند. جایی که آنها حاوی باتری های اسید سرب هستند که برای پیشراننده های زیر کشتی مورد استفاده قرار می گیرند. حتی زیردریایی های هسته ای دارای اتاق های باتری بزرگ به عنوان پشتیبان هستند تا در صورت خاموش بودن رآکتور هسته ای، قدرت کافی را برای مانور فراهم کنند. باتری های موجود در کشتی های شناور نیز ممکن است در یک اتاق باتری قرار گرفته باشند.
اتاق های باتری در کشتی های اقیانوسی باید از تماس آب دریا با اسید باتری جلوگیری کنند زیرا این امر می تواند باعث تولید گاز سمی کلر شود. این مورد نگرانی ویژه ای در مورد زیردریایی ها به وجود می آورد.
از آنجا که چندین نوع مختلف از باتری های ثانویه وجود دارند که در صورت شارژ بیش از حد، هیدروژن آزاد می کنند، تهویه اتاق باتری برای نگهداری غلظت هیدروژن کمتر از حد انفجاری بسیار مهم است. با توجه به شیمی مربوط به باتری، می توان تعداد اتم های هیدروژن هوا را در هر ساعت برای جلوگیری از تجمع ناامن هیدروژن با استفاده از تعداد سلول های باتری و جریان بار جاری در آن ها محاسبه کرد.