کمپانی maxell holdings که معمولا با نام مکسل شناخته می شود، یک کمپانی ژاپنی است که لوازم الکترونیکی مصرفی تولید می کند.
نام این شرکت، اختصار عبارت “maximum capacity dry cell” یعنی “سلول (باتری) خشک با حداکثر ظرفیت” می باشد. محصولات قابل توجه آن، باتری، وسایل شارژ بی سیم، دستگاه های ذخیره سازی، نوار های رایانه ای، نوار های پخش حرفه ای و مواد کاربردی و اساسی هستند.
در گذشته، این کمپانی وسایل ضبط، از جمله کاست های صوتی و نوارهای VHS خام، و دیسک های نوری قابل ضبط مثل CD-R/RW و DVD±RW را تولید می کرد.
در ۴ مارس ۲۰۰۸ ، مکسل اعلام کرد که از تولید ابزار های نوری خود رونمایی می کند.
ماکسل در سال ۱۹۶۰ شکل گرفت؛ هنگامی که کارخانه تولید باتری خشک در دفتر مرکزی این کمپانی در ایباراکی، اوساکا ایجاد شد.
در ۱۸ مارس سال ۲۰۱۴، این شرکت در بخش اول سهام توکیو قرار گرفت.
ماکسل به همراه دانشگاه ناگازاکی، NIAIST، و صنایع سنگین فوجی، شیمی جدیدی را برای باتری های لیتیوم-یون ایجاد کرده است. قسمتی از این تغییر، استفاده از قطره ای عنصر گران بهای کبالت و لیتیوم نانوی تزریق شده با منگنز، با ذخیره انرژی بیست برابر بیشتر و امکان تولید انبوه آن با قیمت ارزان می باشد.
در اوج محبوبیت کاست های صوتی کامپکت، کاست های صوتی ماکسل با تولید برخی از بهترین نمونه های استاندارد موجود مورد توجه زیادی قرار گرفتند. عملکرد کاست های (XLII-S (CrO۲ و MX (ذرات فلز خالص) توسط بسیاری از شنوندگان به عنوان موفقیت نهایی در وسایل ثبت داخلی دوره پیش از دیجیتال مورد توجه قرار گرفت.
کاست های صوتی مکسل در طول های ۴۰، ۶۰، ۹۰، ۱۰۰، ۱۲۰ و ۱۵۰ دقیقه موجود می باشند.
ماکسل همچنین دیسک های فلاپی را با فرمت غیرمعمول ۳ اینچ تولید کرد که در رایانه هایی مانند لاین Amstrad CPC مورد استفاده قرار گرفت. این فلاپی ها در مقایسه با فلاپی های ۳٫۵ اینچی ضخیم تر هستند و روکش فلزی ای که از دیسک محافظت می کند، درون پوشش پلاستیکی می باشد و نه در خارج آن. ظرفیت حمل داده های معمول در هر طرف آن ها حدود ۱۸۰ کیلوبایت بود.
جدا از ماشین های ۳ اینچی دیگر آمسترد، معدود سیستم های رایانه ای دیگری که از این دیسک ها استفاده می کردند، شامل سیستم های Sega SF-7000 و CP / M مانند دستگاه های Tatung Einstein و osborne نیز بودند. آنها همچنین فواید و استفاده سیستم های تعبیه شده را پیدا کردند. این دیسک های ۳ اینچی معمولا با عنوان “disc” در CPC شناخته می شدند، به علت املای روی پوشش پلاستیکی دستگاه و املای متداول و غیر آمریکایی: “disks”.
“maxell airstash” یک دستگاه ذخیره Wi-Fi است که از طریق یک کارت SD درج شده در فضای داخلی دستگاه کار می کند و درنهایت ظرفیت ذخیره سازی حداکثر ۲ ترابایت را مقدر می کند.
در دهه ۱۹۸۰، ماکسل وقتی تبلیغاتی معروف به “blown away guy” را برای لاین کاست های صوتی خود ساخت، به نمادی از فرهنگ پاپ تبدیل شد. پویش اصلی طراحی شده توسط کارگردان هنری، لارس اندرسون، در سال ۱۹۸۰ بعنوان نشری دو صفحه ای در بخش آگهی مجله رولینگ استون آغاز و در سال ۱۹۸۱ به تبلیغات تلوزیونی تبدیل شد که در طول دهه ۱۹۸۰ اجرا گردید.
در این پروژه steve steigman عکاس بود و از قطعه “ride of the valkyries” از Richard Vagner برای موسیقی استفاده شد.
آگهی های تبلیغاتی، مردی را نشان می دهند که روی یک صندلی راحتی دسته دار (سمت راست تصویر) ، روبروی یک بلندگوی JBL L100 (سمت چپ تصویر) نشسته است. مو و کراوات او همراه با آباژور سمت راست و شیشه مارتینی سمت چپ وی توسط صدای بسیار بلند بلندگو های روبرویش، به عقب رانده شده اند؛ فرضا به علت دقت صوتی بالای محصولات مکسل.
مدل این کمپین برای ایالات متحده، آرایشگری به نام ژاک کاللو بود که توسط عکاس (استیو استیمن) برای عکسبرداری استخدام شد.
امروزه هنوز تاثیر این فعالیت تبلیغاتی بر فرهنگ عامه طنین انداز است: در اپیزود “مدل بدرفتاری” برنامه انیمیشنی تلوزیونی معروف family guy از تبلیغ ”blown away guy” تقلید شد . این تنها جدیدترین پرودایز از میان پرودایز های بی شمار طی سالیان است، که شامل تقلیدی در فیلم stay tuned از John Ritter نیز می شود (که با منفجر کردن سر یکی از شخصیت ها توسط یک نوار مکس-هل به نمایش درآمده است). در فیلم jackass 3D، درحالی که انفجار ناشی از موتور جت، مجموعه را به هوا می فرستد، Ryan Dunn روی صندلی ای نشسته است.
در ۱۲ دسامبر ۲۰۰۵ مکسل تصمیم گرفت “blown away guy” را به دلیل محبوبیت اش برگرداند. از آن جایی که مکسل اکنون DVD و CD های خام، هدفون، بلندگو و نوار های صوتی و تصویری خام می سازد، تبلیغات با تصاویری از ipod ها و لوازم جانبی زیر تصویر به روز شده اند.
موزیک ویدئوی ترانه “tell me” از P.Diddy تا حدودی یادآور تبلیغات blown away guy می باشد.