جریان متناوب (AC) یک جریان الکتریکی است که به طور دوره ای جهت جریان را برعکس می کند. این خلاف اتفاقی است که در جریان مستقیم (DC) مشاهده می شود که جریان فقط در یک جهت جریان می یابد. جریان متناوب، روشی است که به وسیله آن انرژی الکتریکی برای استفاده در کسب و کار و اقامتگاه ها منتقل می شود، و این نوعی انرژی الکتریکی است که مصرف کنندگان معمولاً هنگام استفاده از وسایل آشپزخانه، تلویزیون، کولر و لامپ های برقی توسط کلید های برق دیواری مصرف می کنند. مخفف های AC و DC معمولاً برای ساده سازی به ترتیب به معنی متناوب و مستقیم استفاده می شوند.
شکل موج جریان متناوب در اکثر مدار های الکتریکی یک موج سینوسی است که نیمه مثبت آن با جهت مثبت جریان و نیمه منفی آن با جهت برعکس جریان مطابقت دارد. در برنامه های خاص مانند آمپلی فایر گیتار از شکل های مختلف موج مانند امواج مثلثی یا مربعی استفاده می شود. سیگنال های صوتی و رادیویی اعمال شده بر روی سیم های برقی نیز نمونه هایی از جریان متناوب هستند. این نوع جریان های متناوب حمل و نقل امواجی مانند صدا (صوتی) یا تصاویر (فیلم) را گاهی اوقات با مدولاسیون سیگنال حامل AC انجام می دهند. این جریان ها به طور معمول در فرکانس های بالاتر متناوب، در انتقال نیرو استفاده می شوند.
فرکانس سیستم های الکتریکی در هر کشور و بعضی اوقات حتی در داخل یک کشور نیز متفاوت است. معمولا انرژی الکتریکی با فرکانس ۵۰ یا ۶۰ هرتز تولید می شود. برخی کشور ها مخلوطی از منابع ۵۰ هرتز و ۶۰ هرتز دارند، به عنوان نمونه ای ویژه می توان انتقال برق در ژاپن را نام برد. فرکانس پایین، طراحی موتور های الکتریکی، به ویژه برای موتور های بالا برنده، خرد کننده و موتور های کششی از نوع کموتاتور برای کاربرد هایی مانند راه آهن سازی را ساده می کند. با این حال، فرکانس پایین همچنین باعث لرزش چشمگیر در لامپ های قوس و لامپ های رشته ای می شود. استفاده از فرکانس های پایین نیز این مزیت را دارد که مقاومت کمتری را متناسب با فرکانس فراهم می کند. ژنراتور های اصلی آبشار نیاگارا (Niagara Falls) برای تولید برق ۲۵ هرتز، به عنوان نوعی سازش بین فرکانس پایین برای موتور های کششی و موتور های القایی سنگین ساخته شده اند. اکثر مشتری های مسکونی و تجاری ۲۵ هرتزی در نیروگاه های آبشار نیاگارا تا اواخر دهه ۱۹۵۰ به ۶۰ هرتز تبدیل شده بودند. اگرچه هنوز تعدادی مشتری صنعتی با فرکانس ۲۵ هرتزی در ابتدای قرن بیست و یکم وجود داشت. قدرت ۱۶٫۷ هرتز هنوز در برخی از سیستم های ریلی در کشور های مختلف اروپایی مانند اتریش، آلمان، نروژ، سوئد و سوئیس استفاده می شود. برنامه های نظامی، صنایع نساجی، دریایی، هواپیما و فضاپیما ها گاهی اوقات از ۴۰۰ هرتز برای مزایای کاهش وزن دستگاه ها یا موتور هایی با سرعت بالاتر استفاده می کنند. سیستم های اصلی رایانه ای که قدرتی معادل ۴۰۰ هرتز یا ۴۱۵ هرتز داشته اند، اغلب به دلیل مزایای کاهندگی موج در هنگام استفاده، از واحد تبدیل داخلی AC به DC بهره می گیرند. در هر صورت، ورودی ولتاژ برای مجموعه M-G ولتاژ و فرکانس معمولی محلی است، که وابسته به هر کشور به طور متفاوت ۲۰۰ ولت (ژاپن)، ۲۰۸ ولت، ۲۴۰ ولت (آمریکای شمالی)، ۳۸۰ ولت، ۴۰۰ ولت یا ۴۱۵ ولت (اروپا)، و در نقاط مختلفی ۵۰ هرتز یا ۶۰ هرتز است.
یک جریان مستقیم به طور یکنواخت در سراسر مقطع سیم بدون تغییر جریان می یابد. جریان متناوب از هر فرکانس مجبور به خروج از مرکز سیم به سمت سطح بیرونی آن می شود. این امر به این دلیل است که شتاب بار الکتریکی در جریان متناوب موج هایی از تابش الکترومغناطیسی ایجاد می کند که انتشار الکتریسیته به سمت مرکز مواد با رسانایی بالا را لغو می کند. این پدیده اثر پوستی (skin effect) نامیده می شود. در فرکانس های بسیار بالا جریان دیگری در سیم جاری نمی شود، اما به طور مؤثر روی سطح سیم در ضخامت اندکی در عمق سطح بیرونی سیم جریان می یابد. عمق پوسته ضخامتی است که در آن ۶۳٪ چگالی جریان کاهش می یابد. حتی در فرکانس های نسبتاً کم که برای انتقال نیرو استفاده می شود (۵۰ هرتز تا ۶۰ هرتز) ، توزیع غیر یکنواخت جریان هنوز در رسانا هایی که به اندازه کافی ضخیم باشند رخ می دهد. به عنوان مثال، عمق پوسته در یک هادی مسی تقریباً ۸٫۵۷ میلی متر در فرکانس ۶۰ هرتز است، بنابراین رسانا های جریان بالا معمولاً توخالی هستند تا جرم و هزینه برای آنها کاهش یابد. از آنجا که جریان در سطح هادی ها جاری می شود، سطح مقطع مؤثر هادی کاهش می یابد. این موضوع مقاومت مربوط به جریان متناوب هادی را افزایش می دهد، زیرا مقاومت به طور معکوس با سطح مقطع متناسب است. مقاومت AC اغلب چند برابر بیشتر از مقاومت DC است و در نتیجه گرمای اهمی باعث از بین رفتن انرژی بسیار بیشتری می شود.