همانطور که میدانید اسباب بازی ها امروزی از تکنولوژی های روز دنیا ساخته میشوند.

این تکنولوژی های بسیار مدرن تشنه انرژی هستند و نیاز مبرمی به تامین انرژی دارند.

نوعی از تامین انرژی که در گذشته به عهده باطری های قلمی و نیم قلمی گذاشتند و البته اینکه همه ی ما تقریبا تجربه تلخ زود تموم شدن باطری های اسباب بازی هایمان را داشته ایم می دانیم که باطری های قلمی و و نیم قلمی ساده از این آزمون سربلند بیرون نیامده اند.

باطری های قلمی و نیم قلمی و اسباب بازی‌ها

پس چاره چیست؟

در  دل ِ اسباب بازی هایی که قرار است در اختیار کودکان قرار بگیرد که نمیشود مانند پهپاد ها و برخی از هلی شات های نظامی باطری های هسته ای قرار داد!!

حتی اگر قیمت تمام شده ی این باطری های مادام العمر مسئله ای نباشد نمی توان خطرات آن را نادیده گرفت.

موضوع اندازه باتری ها هم باید در نظر گرفت و البته وزن آن ها را..

به هر حال هیچ کس از اسباب بازی های خیلی سنگین که بازی کردن با آن ها دشوار است خوشش نمیاد.

در مورد کودکان زیر ۳ یا ۵ سال حتی میتوان گفت به علت داشتن جثه ای کوچک نمیتوانند هر اسباب بازی با هر وزن و اندازه ای را حمل کنند و به بازی با آن بپردازند.

پس استفاده از برخی از باتری های اسیدی نیز گزینه خوبی نمیباشد.

دانشمندان برای حل این‌ مشکل راه های زیادی را امتحان کردند و باطری هایی قلمی مختلفی را طراحی‌ کردند.

باطری هایی که هر کدام در شرایط‌مختلفی تست شدند تا توانستند مزایا و معایب خود را به خوبی نشان دهند.

در اوامه به معرفی یکی‌از باطری های طراحی شده در ظرفیت بالا برای استفاده های در دستگاه های تقریبا پر‌مصرف را معرفی میکنیم.

باتری‌های نیکل-هیدرید فلز (NiMH)

مزایا:

• قابلیت شارژ مجدد
• ظرفیت مناسب
• سمی نبودن
• عملکرد عالی در دستگاه‌های نیازمند جریان بالا
• متداول بودن و سهولت یافتن انواع مختلف باتری و شارژر

معایب:

• ولتاژ ۱.۲ ولتی
• متأثر بودن از اثر حافظه
• بالا بودن نرخ دشارژ خودکار در برخی مدل‌ها

تا اواخر دهه‌ی ۹۰ میلادی باتری‌های نیکل-کادمیوم (NiCd) تقریبا تنها گزینه‌ی موجود باتری شارژی به‌شمار می‌رفتند؛ تا اینکه باتری‌های نیکل-هیدرید فلزی (NiMH) با ظرفیت سه برابری و مواد غیر‌ سمی از راه رسیدند. باتوجه به مزایای باتری‌های NiMH چندان جای تعجب نیست که پس از گذشت مدت کوتاهی از ظهور آن‌ها، باتری‌های NiCd تقریبا به‌طور کامل از بازار ناپدید شدند.

ظرفیت باتری‌های قلمی NiMH بین ۱۲۰۰ تا ۲۷۰۰ میلی‌آمپر ساعت متغیر است و چگالی انرژی آن‌ها با باتری‌های لیتیوم یون برابری می‌کند. جالب است بدانید بسیاری از خودروهای الکتریکی و هیبریدی (مانند تویوتا پریوس

باطری های قلمی هوی دیوتی شرینک ریوولی ۴ عددی

) نیز از این نوع باتری‌ برای تأمین انرژی خود استفاده می‌کنند.

اما آنچه باتری‌های NiMH را از باتری‌های متداول غیر شارژی (مانند باتری‌های آلکالاین) متمایز می‌کند، مقاومت درونی اندک آن‌ها و درنتیجه توانایی تأمین جریان بالا بدون افت ظرفیت برای دستگاه‌های پرمصرف است. برای مثال، یک باتری متداول قلمی آلکالاین تحت بار ۲۵ میلی‌آمپری، ظرفیتی برابر با ۲۶۰۰ میلی‌آمپر خواهد داشت؛ اما اگر جریان گرفته‌شده از همین باتری را به ۵۰۰ میلی‌آمپر افزایش دهیم، به‌ دلیل مقاومت داخلی بالای باتری‌های آلکالاین، ظرفیت آن به ۱۳۰۰ میلی‌آمپر ساعت افت خواهد کرد. دوربین‌های دیجیتال مجهز به LCD و فلش‌لایت در مواقعی نیاز به جریان ۱۰۰۰ میلی‌آمپری دارند و باتری‌های NiMH می‌توانند این جریان را بدون افت ظرفیت تأمین کنند. به همین دلیل است که بسیاری از سازندگان دوربین‌ دیجیتال استفاده از باتری‌های NiMH را توصیه و دوربین‌های خود را برای ولتاژ ۱.۲ ولتی این باتری‌ها طراحی می‌کنند.